اشاره:يادداشت زير را يکي از فعالان سياسي و از اصحاب مطبوعات ارسال نموده است.وي در اين نوشته در وصف احمدي نژاد از عباراتي چون "اعلي الله مقامه" و"اعلي الله درجاته" استفاده کرده و هم چنين به صورت غيرمستقيم اظهار داشته که رييس جمهوري کار پيامبران را انجام مي دهد.متن کامل اين يادداشت جالب توجه در پي آمده است.


1- دولت وحدت ملي يا سهم الارث متوفي!؟
غار و غور عجيبي از سوي احزاب سياسي به راه انداخته شده؛ ليچاره گويي هاي كوچه و بازاري نسبت به دولت نهم ظاهراً به همايش "نفت ، توسعه و دموكراسي" كه با حضور سران جناح اصلاحات و اپوزيسيون برگزار شده بود، نيز كشيده شده است.


بيت الغزل اپورتو نيسم ها يا به عبارتي فرصت طلبان سياسي اگرانديسمان كردن معضلات و مشكلات كشور در آستانه انتخابات آينده رياست جمهوري است. احزاب دولت ساخته اي چون مشاركت و سازمان مجاهدين كه منافع شان آلاخون والاخون شده و آلاف و آلوف و دم و دستگاه و دارايي شان با سياست هاي اصولگرايانه و اسلامي دولت نهم در معرض تهديد قرار گرفته اكنون از پشت پرده تئوري (دولت و حدت ملي) را نيز تئوريزه
مي كنند.


اينكه اين مانيفست چه برنامه هاي كاسبكارانه و سهم خواهانه را مد نظر دارد سوالي است كه برخي از اصلاح طلبان و اصولگرايان مخالف دولت نهم بايد به آن پاسخ دهند؟ آيا دولت وحدت ملي تداعي كنسرسيوم در فضاي سياسي كشور نيست؟


آنجا شركت و كارتل هاي بزرگ اقتصادي براي انحصار كالا، اجناس و اينجا گروهها و احزاب سياسي دولت ساخته و فزون طلب براي تصاحب قدرت و ثروت به اين اميد كه سهم الارثي از دولت وحدت ملي به وارث برسد.


علي هذا ، صحنه گردان هاي اين كميسيون بازيهاي سياسي چون فقط كس و كارشان را در فضاي سياسي كشور مي بينند همواره سير قهقرايي را طي مي كنند و شايد به نوعي اين بار به قياس اقتراني و يا سفسطي متوسل شده اند. بعضي از اين احزاب سياسي شباهت بسياري به ابوطياره پيدا كرده اند كه به مثابه اتومبيل و يا موتور سيكلت فرسوده؛ كهنه و پرسرو صدا شده اند كه بعضاً اپوزيسيون و گروههاي مخالف نظام هم در اين هم آوايي با آنان مرتباً از خود"باد بدبو"توليد مي كنند.


تاپ و توپ و داد و فرياد گروه هاي سياسي قدرت طلب و انحصارگرا در اين رويارويي با دولت نهم اپسيلوني مردم و منافع ملي نيست آنان به حسب سنت گرايي و رسوم خاص خويش در اين اپيزود با گردنكشي باج سبيل مي خواهند ؛ضمن اينكه سر كردگان برخي از اين گروه هاي سياسي دچار بيماري اسكيزوفرني شده اند و برخي هم عملاً به علت پاسخ نه مردم كور تاژ سياسي كردند.

2- چرا احمدي نژاد نه!؟
در پاتولوژي گروه هاي سياسي مخالف دولت از شرايط كشور چيزي مهمي قابل رويت نيست. اينكه عده اي قيم مابانه و اسطرلاب گونه از شرايط كشور مي گويند و بعضي از گروه ها و سران آنان نيز در شكل گيري اين تئوري پا در مياني كرده، به راستي از خود پرسيده اند از چه نگرانند؟ آيا تصور نمي شود كه در اتمسفر سياسي كشور خود در ارائه اين ساختار خود به نوعي يأجوج و مأموج شده اند؟


مگر فقد فنومنولوژي سياسي در اين ساختار بيانگر سير قهقرايي آن نيست؟ آري اين فناتيسم و جبريت حزبي با اراده مردم معطوف به شكست خواهد بود. احمدي نژاد (اعلي الله مقامه) با همتي بلند گردنكشي احزاب سياسي راديكال را به انزوا برد و صادق العهد با مردم با گفتمان انقلابي و مردمي عدالت گستري را در صحنه سياسي كشور احيا كرد، او برخلاف ميل سكولارها و غربزده هاي منورالفكر از مقوله پانته ايسم در ارزش ها و آرمانهاي امام راحل و انقلاب اسلامي دفاع كرد و دست رد بر سينه تجمل گراها، توانگرزاده ها و تكنوكرات ها زد. احمدي نژاد (اعلي الله درجاته) بر اقليم گرايي و كشورگشايي احزاب دولت ساخته تاخت.


او به چاپ و چوپ رپرتاژ بگيران عرصه سياست توجه نكرد و بالضروره با شناخت اساسي نسبت به علم الاجتماع بيت الغزل اصولگرايي را كه گنستيكي (زهد و ترك دنيا) ، احياي ارزش هاي انقلاب اسلامي و تقويت روحيه ي خدمتگذاري به مردم و توده هاي محروم قرار داد. احمدي نژاد (اعلي الله مقام الشريف) شرافتمندانه به دور از هر گونه ظاهر فريبي طاهر الباطن ، صادق الصفا ، صادق الظن ، صادق العهد، صادق القول، صادق دل و صادق النفس با توده هاي محروم و انقلابي كشور در سفرهاي استاني ارتباط بر قرار كرد.


احمدي نژاد (اعلي الله مقام الشريف) با درمان شناسي نسبت به مسائل كشور با اشرافيگري، شكم خوارگي و شكم پرستي مبارزه كرد و خوش خوابي، خوش خواري، خوش خريدي، خوش پذيرايي، خوش پوشي و خوش منزلي را از ادبيات سياسي و اقتصادي مديران كشور در دولت نهم حذف كرد و آنان را معيارها و مولفه هايي چون خوش خدمتي و خوش حسابي نسبت به مردم، خوش خبري، خوش دهني، خوش رفتاري، خوش عقيده اي، خوش عملي، خوش نمكي و خوش نامي تثبيت كرد و اين گونه است كه امروز مردم و توده هاي محروم و انقلابي و حزب الله ظهير الدوله اند.


احمدي نژاد(اعلي الله درجاته) كهف الفقرا است. او توانگر زاده نبود اما در عرصه سياسي و بين المللي جمهوري اسلامي را توانگر كرد. او بر اتئلاف جريان قدرت و ثروت در كشور تاخت. آلاف و آلوف آنان را به باد انتقاد گرفت و از حاصل ضرب خدمتگزاري خود و خدمتكاري دولت براي مردم حقيقت بيني ، حقيقت جويي و حقيقت طلبي را به عين اليقين غايت آلامال دولت اسلامي قرار داد.

اين گونه است كه جريان ارتجاع روشنفكري غربزده و سكولارها پروژه "احمدي نژاد نه" را بي محابا و بي محتوا در فضاي رسانه اي كشور تئوريزه مي كنند. بابا شمل هاي سياسي از احمدي نژاد باج سبيل مي خواهند و اپورتونسيم ها نيز سهم خواهي از قدرت؛ اما احمدي نژاد با توسل به امام عصر بينك و بين الله به شكل فكرت انگيزه فنداسيون عدالت در كشور را با حمايت هاي مقام معظم رهبري مستحكم مي كند تا نگاه خرامان خرامان و يا آهسته آهسته از فضاي سازندگي و سياسي كشور رخت برببندد و تا براي هميشه عطر دل انگيز دولت اسلامي طنين انداز شود.